1-   2- نمازی پشت سر نماز دیگر بدون اینکه کار بیهوده ای بینشان باشد در آسمانها نوشته می شود .

                                             چهل سخن از پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم)

 برگرفته از کتاب عبد شکور تالیف آقایان محمدرضامختاری و سیدجوادبهشتی صفحه 136

        واما در خصوص کارهای بیهوده روایات متعددی است که در ذیل به بیان برخی از آنان در حد توان می پردازم : )) لازم به توضیح اینکه کلیه مطالب توضیح این حدیث از سایت وزین: www.daftarmags.ir  دریافت گردیده))

         قرآن کریم در مورد دهمين ويژگى ممتاز بندگان برجسته خدا چنين مى فرمايد: ((و اذا مروا باللغو مروا كراما))( سوره مبارکه فرقان (25) آيه72.) از ويژگى هاى بندگان خاص خدا اين است كه هرگاه با امور لغو و بيهوده روبرو شوند با بى اعتنايى و بزرگوارانه از آن مى گذرند.
       اين ويژگى, بيانگر آن است كه بندگان ممتاز خدا, نه تنها با هرگونه باطل و بيهودگى مبارزه رودرروى مى كنند, و براى از بين بردن آن تلاش مى نمايند, بلكه علاوه بر آن, مبارزه سلبى ـ كه يكى از مراحل مبارزه است ـ با باطل و بيهودگى, بى اعتنايى و ناخشنودى خود را ابراز مى دارند و به هيچ وجه و تحت هيچ عنوان, مانند تسامح و تساهل, حاضر نيستند در برابر باطل, سر خم كنند و آ ن را تإييد نمايند. آنها داراى هدف معقول هستند, همه حركت ها و سكون و گفتارشان, منطقى و حساب شده است و هرگونه بيهودگى در فضاى فكر و عمل آنها نفوذ نخواهد كرد و به طور كلى, اين كار, يكى از مراحل نهى از منكر است. وظيفه مهم نهى از منكر اقتضاى مبارزه شديد دارد, ولى گاهى هيچ راه صحيح مبارزه رو در روى بجا نمانده است. در اينجا نوبت به مبارزه سلبى كه يك نوع قهر و اعتصاب است مى رسد. اين ويژگى حاكى است كه بندگان ممتاز خدا نه تنها هيچ گونه روى خوش به باطل و محيط هاى فاسد نشان نمى دهند, بلكه به طور جدى با موضع گيرى قاطع در برابر آن مى ايستند.
          ((واژه لغو)) در اصل به معنى بيهودگى, پوچى و سخنى است كه از روى بى فكرى و هرزگى گفته شود, و نيز به معنى ((عوعو)) سگ و شكستن سوگند, و سوگند بى جهت و دروغين هم مىآيد. بنابراين ((لغو)) به معنى هرگونه بيهودگى و اعمال پوچ و سرگرمى هاى زيانبخش يا بى هدف است كه باعث تباهى وقت انسان و به هرز رفتن انرژىهاى مثبت و بر باد رفتن عمر عزيز انسان مى شود و لذا هرگونه عاملى را كه موجب اتلاف وقت و به هدر رفتن فرصت ها مى شود, شامل مى گردد.
               در قرآن کریم علاوه بر آيه مورد بحث, در دو مورد ديگر سخن از اعراض و دورى از لغو به ميان آمده و چنين اعراض را از ويژگى ها و خصال مومنين و حق طلبان دانسته است: ((والذين هم عن اللغو معرضون))( سوره مبارکه مومنون (23) آيه3) مومنان از كارهاى بيهوده, روى گردان هستند. و در وصف حق خواهان مى فرمايد: ((و اذا سمعوا لغوا اعرض وا عنه))( سوره مبارکه قصص (28) آيه55.) آنها وقتى كه سخن لغو و بيهوده اى بشنوند, از آن روى برمى گردانند.
           در آيات متعددى آمده است كه بهشت خالى از هرگونه لغو و بيهودگى است و در بهشت جز سلامتى و شادمانى و نعمت هاى بهشتى نيست.( سوره مبارکه طور آیه 23, سوره مبارکه مريم آیه 62, سوره مبارکه واقعه آیه 25, سوره مبارکه نبإ آیه 35, و سوره مبارکه غاشيه آیه11) اين آيات بيانگر آن است كه اگر انسان ها بخواهند در همين دنيا, جامعه بهشتى بسازند, يكى از ويژگى هاى آن جامعه اين است كه از هرگونه لغو و بيهوده گرايى مصون و محفوظ باشند.
           پيامبر اكرم(صل الله و علیه و آله ) فرمود: ((اعظم الناس قدرا من ترك مالا يعنيه))( علامه مجلسى, بحار, ج71, ص276.) ارزشمندترين انسان ها كسى است كه كارهاى بيهوده را ترك كند.
            نيز فرمود: ((ترك ما لايعنى زينه الورع))( علامه مجلسى, بحار, ج77, ص131.) زينت و زيبايى تقوا, ترك نمودن كارهاى لغو و بيهوده است.
           امام صادق(علیه السلام) فرمود: ((اياك والدخول فيما لايعنيك فتذل))( علامه مجلسى, بحار, ج78, ص204.) از ورود به كارهاى بى هدف و بيهوده دورى كن كه ورود در آن كارها موجب ذلت و خوارى تو گردد.
           اميرمومنان على(علیه السلام) فرمود: ((رب لغو يجلب شرا))( غرر الحكم, ميزان الحكمه, ج8, ص514.) بسيارى از كارهاى بيهوده, موجب بدىها و زشتى ها خواهد شد.
           نيز فرمود: ((من اشتغل بالفضول, فاته من مهمه المإمول))( غرر الحكم, ميزان الحكمه, ج8, ص514.) كسى كه خود را به كارهاى زائد و غير مهم مشغول سازد, كارهاى مهم مورد توجه را از دست خواهد داد.
          از دعاهاى امام سجاد (علیه السلام ) است: ((و عمرنى ما كان عمرى بذله فى طاعتك, فاذا كان عمرى مرتعا للشيطان فاقبضنى اليك))( صحيفه سجاديه, دعاى20.) خدايا تا هنگامى كه عمرم در راه انجام فرمان تو به كار رود, به من عمر ده, و هرگاه عمرم چراگاه شيطان گردد, مرا بميران.
         روايت شده: در عصر امام سجاد(علیه السلام) در مدينه دلقك بازى بود كه با كارهاى بيهوده, مردم را مى خندانيد و گاه اظهار مى كرد كه اين مرد (اشاره به امام سجاد عليه السلام) مرا خسته كرده, هرچه توان داشتم نتوانستم او را بخندانم. روزى همين دلقك از پشت سر امام سجاد(علیه السلام) حركت كرد و عباى آن حضرت را از دوش مباركش گرفت, امام(علیه السلام) به او اعتنا نكرد. همراهان امام به دنبال او دويدند و عبا را از دستش گرفتند و به محضر امام آوردند. امام سجاد(علیه السلام)  پرسيد: اين شخص كيست؟ عرض كردند: دلقكى از اهالى مدينه است كه مردم را به اين گونه كارها مى خنداند . امام سجاد(علیه السلام) فرمود: به او بگوييد: ((ان الله يوما يخسر فيه المبطلون))( ابن شهر آشوب, مناقب آل ابيطالب, ج4, ص158, جمله ((و خسر هنا لك المبطلون)) در آيه 78 سوره مبارکه غافر آمده است. (خداوند داراى روزى است (قيامت) كه بيهوده كاران در آن روز زيان مى بينند.
              اين روايات كه گلچينى از روايات بى شمار پيرامون دورى از لغو است, بيانگر اهميت اين موضوع و تإكيد پيامبر(صل الله و علیه و آله) و امامان(علیهماسلام) در ترك بيهودگى, لودگى و هرگونه كارهاى غير مفيد و سرگرمى هاى بى فايده است. در ضمن حاكى از آن است كه فرصت و وقت, بسيار عزيز و ارزشمند است, نبايد آن را در راه هاى باطل, و يا در راهى كه بى فايده است تلف نمود.